ICG – november 2018
ICG vraagt instemming op niet-uitgewerkt vervolgtraject
Op 5 november geeft ICG een reactie (181105) op de vragen van 8 oktober (181008). Het gaat met name over de te volgen werkwijze. Een aantal vragen wordt volledig overgeslagen en niet beantwoord. ICG vraagt zelfs om al in te stemmen met het vervolgtraject terwijl er nog geen uitgewerkt voorstel is. De hulpvragers geven aan (181107) nog even tijd nodig te hebben voor een inhoudelijke reactie. Ze zien in de tussentijd graag het uitgewerkte voorstel van ICG tegemoet.
ICG stelt grenzen aan de vrijheden van de partijen inzake communicatie
Enkele weken later ontvangen M1 en G1 van de ICG per email een definitief advies (181119). Dit advies is zeer opmerkelijk: er lijkt een kentering zichtbaar. ICG begint zich op te stellen als gezaghebbend in plaats van als volgend. Voor het eerst stelt de ICG duidelijke grenzen aan de vrijheden die door partijen genomen kunnen worden. Zo moet de kerkenraad vooraf duidelijkheid geven over wie er door de kerkenraad worden afgevaardigd naar een gesprek. Verder maakt ICG duidelijk wat de beide partijen wel en niet mogen inzake de communicatie.
Beide partijen dienen zich te onthouden van alle communicatie binnen de gemeente over of in verband met deze kwestie. Ook over en van acties waarbij derden betrokken worden, mag niet gecommuniceerd worden. Bovendien houdt het in dat alle informatie die de gemeente ingaat met instemming van beide partijen moet. Deze moet bovendien door de ICG zijn goedgekeurd.
ICG is te laat
Ook stelt de ICG nog tevergeefs en te laat dat er geen nieuwe procedures gestart mogen worden. ICG gaf al op 25 september aan op de hoogte te zijn van de plannen van de kerkenraad om in hoger beroep te gaan. Eerder op dezelfde dag is door de kerkenraad het beroepschrift in hoger beroep ingediend bij het Gerechtshof.
Kerkenraad legt verbod van ICG naast zich neer
Twee dagen na het ontvangen van het verbod stuurt de kerkenraad aan alle leden van de GKv te WP1 een brief. Pas ’s avonds wordt G1 ingelicht over het tegen haar ingestelde hoger beroep. Pas als G1 er naar vraagt, geeft de scriba aan dat de brieven zijn verstuurd en dat hij vindt dat de ICG hierin niets te zeggen heeft. Ook vraagt G1 hem of deze brief niet eerst aan haar voorgelegd had moeten worden. Het antwoord is duidelijk. Hij vindt van niet, ICG kan ‘wel zo’n briefie sturen, maar ICG heeft hierin niets te zeggen.’
ICG heeft niets te zeggen
In het kerkblad communiceert de kerkenraad aan de gemeente veel te verwachten van de ICG. Tegelijkertijd lapt de kerkenraad de door de ICG gegeven spelregels aan de laars. Dit is kennelijk heel gewoon voor ICG, want er volgt niets eens reactie van de ICG. ICG laat helder zien met twee maten te meten. Als er vanuit M1 en G1 een vraag wordt gesteld over de werkwijze wordt hen een gebrek aan vertrouwen verweten. En vertrouwen stelt men als voorwaarde. Als de kerkenraad afspraken schendt, is dat gewoon oké. Maar het wordt nog veel erger.
Kerkenraad (conflictpartij) krijgt vrij spel van ICG
In de brief aan de gemeente krijgt de gemeente zwaar misleidende en beschadigende desinformatie voorgeschoteld. Bovendien kan een kerkenraad continu blijven communiceren, maar als kerklid wordt je dit zwaar kwalijk genomen. ICG had al lang moeten ingrijpen. Volgens het eigen reglement kan dat ook gewoon. Hun verbijstering maken M1 en G1 ook kenbaar in een mail aan de ICG (181122). Als bijlage sturen ze de brief die de kerkenraad aan hen heeft opgestuurd mee. Misschien laat ICG nu zien wat het verbod waard is. Maar er gebeurt niets.
Het zit M1 dwars dat hij de inhoud van de misleiding kent, maar dat de ICG er nog steeds vanuit lijkt te gaan dat de kerkenraad eerlijke informatie heeft gegeven. Door de tolererende houding van ICG wordt zijn gewetensnood zwaarder.
ICG verandert achteraf verbod in ‘advies’
Op dezelfde zondagavond ontvangen ze nog een uiterst kille reactie (181125) van de ICG. Men stelt dat de kerkenraad iets anders heeft gedaan dan was ‘geadviseerd’. Geen woord over de communicatie, geen woord van begrip. Deze reactie is veelzeggend. Gezien de algemene regels rondom conflictbemiddeling is het communiceren buitenom de anderen genoeg reden om de bemiddeling stop te zetten. Maar de ICG gedoogt alles wat een kerkenraad doet. Men wenst M1 en G1 wijsheid en vraagt hen domweg om ook nog even te reageren op het door ICG uitgebrachte advies. Alsof er in de tussenliggende dagen feitelijk niets gebeurd is.
ICG inhoudelijk op de hoogte, vanaf nu medeverantwoordelijk
Doordat de kerkenraad de gemeente voorhoudt dat er geen gegevens van G1 zijn verwerkt, gelooft de gemeente dit. Zo zou het ook moeten zijn. Maar van een geschillencommissie mag je verwachten dat men op zoek gaat naar wat er waar is. Als de kerkenraad stelt dat G1 geen recht heeft op inzage omdat het pastorale brieven zijn, dan gelooft men dat. Bovendien ontkent de kerkenraad dat deze brieven over G1 zouden gaan.
Echter, M1 is wél precies op de hoogte en hij vindt het nu noodzakelijk om aan te tonen dat de gemeente leugens voorgehouden worden. Enkele dagen na de kille mail van ICG besluit hij dan ook te reageren buiten G1 om. De mail (181128) die hij stuurt is voorzien van enkele bijlagen. Deze betreft om te beginnen de informerende brief van de kerkenraad aan de gemeente (181122). Ook voegt hij de twee brieven (151219 en 151231) toe waarover de kerkenraad de gemeente ‘informeert’.
De ICG kan nu zelf zien dat de inhoud van die brieven niets met ambtsgeheim of pastoraat te maken hebben. Integendeel! Het gaat om smaad en laster over G1.
Houding ICG bevestigt noodzaak omtrent waarheidsvinding
Steeds meer voelt M1 de noodzaak tot waarheidsvinding. En van een geschillencommissie mag men toch juist verwachten dat men nu eindelijk eens die brieven (feitenonderzoek) leest? Een kerkelijke geschillencommissie moet er toch op toezien dat de informatie aan de gemeente eerlijk en neutraal is? Sterker nog, eerder schreef de ICG zelf dat communicatie richting de gemeente eerst voorgelegd/afgestemd dient te worden aan de ICG. Hij vraagt in zijn mail aan ICG (181128) om zich expliciet uit te spreken over de inhoud van de brieven.
Er bestaat geen controverse tussen waarheidsvinding en verzoening. Er bestaat echter wél een controverse tussen het dichthouden van een doofpot en het spreken over een gewenste verzoening.
Acties kerkenraad Acties ICG Acties G1 en M1