ICG – december 2018
Waarheid of leugens – voor ICG niet relevant
ICG is nu precies op de hoogte van de inhoud van de communicatie. Maar, los daarvan kan ICG ook iets vinden van het feit dát er gecommuniceerd is. Van ICG ontvangt M1 op 3 december een mailtje (181203) dat hij binnenkort een reactie kan verwachten.
Op 5 december (181205) volgt een heldere ‘inhoudelijke’ reactie: ICG vindt de inbreng en de meegestuurde brieven ‘niet relevant’. Niet relevant…of juist te shockerend om er iets van durven te zeggen tegen een kerkenraad, dus dan maar negeren? De houding van de ICG en het gedoogbeleid van de ICG zijn ernstig. Het versterkt het inzicht dat er binnen (en buiten) de GKv iets ernstig mis is met de taakopvatting rondom het ambtsgeheim. De ICG helpt doet mee aan het veronachtzamen van het ambt. Het ambtsgeheim wordt gebruikt om een doofpot stijf dicht te houden. Helaas moet worden vastgesteld dat ICG daardoor mee-verantwoordelijk voor de misstand rondom het gebruik van ‘ambtsgeheim’. Het is buitengewoon ernstig dat smaad en laster worden toegedekt door termen als ‘pastorale brieven’. Zelfs een geschillencommissie vindt het wel best.
ICG schendt de onafhankelijkheid
In de reactie geeft ICG ook haar mening over onafhankelijkheid: ‘De mening van de commissie over de documenten die u gestuurd hebt speelt daarbij, wat haar betreft, geen rol. Integendeel, de onafhankelijkheid van de commissie zou daardoor geschaad worden.’
Een geschillencommissie die nota bene onderzoek behoort te doen, weígert stukken te betrekken. En de reden: omdat dan de onafhankelijkheid geschaad zou worden… Uiteraard een kwalijk non-argument. Hiermee wordt het conflict verergerd, de schade vergroot. In Christus’ kerk houdt men liever de ogen dicht voor onrecht. Ook de ICG vindt het dus niet erg dat de gemeente wordt misleid. De ICG maakt hiermee een keus die duidelijk maakt hoe de kaarten liggen binnen de kerkelijke wegen: M1 en G1 hebben geen schijn van kans op een eerlijk onderzoek. De kerkenraad overigens ook niet…
Vertrouwen op ICG niet mogelijk
De kerkenraad krijgt hiermee dus vrij spel. En, niet de kerkenraad, maar M1 en G1 worden verwijtend behandeld. ICG stuurt erop aan dat een van de partijen zich terugtrekt. De kwestie is wellicht gewoon te groot en te lastig voor ICG. ICG kan ook niet opereren in een setting waarbij de kerkenraad gewoon de baas blijft. Daar heeft ICG het overigens wel zelf naar gemaakt.
Hoe kunnen M1 en G1 nu nog ‘gewoon’ in gesprek gaan met de kerkenraad die de gemeente tegen hen opzet? ICG houdt zich hier doof en blind voor. Hoe kun je gespreksleiders nog vertrouwen die de ene conflictpartij sowieso de hand boven het hoofd houden? Speelt de belangenverstrengeling hier dan een rol? Of kiest men gewoon voor de sterkste partij? Kortom, voor de hulpvragers is dit een onveilige en zelfs vijandige setting. Juist nu ze hun standpunt over het advies van ICG nog moeten bepalen.
ICG versterkt ongelijkwaardige behandeling die ze zegt te bestrijden
Dat is lastig, want ze hebben ondervonden dat van hen verwacht wordt dat ze de adviezen opvolgen. Daarnaast vindt de ICG het echter volstrekt normaal dat de kerkenraad de adviezen naast zich neerlegt. Ook neemt de kerkenraad fatsoensnormen niet in acht en schendt de afspraken. Dit alles zonder dat ICG op het idee komt er iets van te vinden, of de kerkenraad hierop aanspreekt. Het geeft des te meer aan dat in onze ogen het kerkelijke systeem niet deugt. Het is zo ingericht dat een kerkenraad altijd afgedekt kan worden, versterkt door de ons-kent-ons-cultuur. Telkens komt dit terug, hier breek je niet doorheen. Vreemd, want juist bij de start leek ICG precies dit probleem in te zien.
Vertrouwen eisen van gemeenteleden < – > betrouwbaar vinden van kerkenraad
Van het kerklid eist men op voorhand vertrouwen, daar waar een kerkenraad op voorhand betrouwbaar wordt gevonden. Deze instantie is niet bij machte om te doen waar ze voor staat. Kerkenraden controleert men niet. In WP1 heeft de kerkenraad zelfs de status dat diens mening per definitie gelijkstaat aan de ‘waarheid’. Feiten of argumenten doen er niet toe. Met een controlerende instantie als ICG kan de GKv de daaruit vloeiende misstanden nooit zelf aanpakken en dus ook niet voorkomen.
Opschorten ICG-traject
Op 11 december (181211a) sturen M1 en G1 noodgedwongen een mail aan de behandelcommissie van ICG. Ze sturen deze meteen door (in de cc) aan de kerkenraad. Ze durven zich uit vrees voor nieuwe brieven aan de gemeente niet terug te trekken. Ze schorten het ICG-traject op voor de duur van het hoger beroep van de kerkenraad, zodat ze zich kunnen richten op de komende rechtszaak. Op deze mail is nooit meer gereageerd.
Daarnaast sturen ze het hoofdbestuur van ICG een brief (181211b). Het is een gepeperde brief met daarin een klacht over het over het optreden en de werkwijze van de behandelcommissie. Ze houden ICG een spiegel voor en omschrijven de kloof tussen theorie (zie november 2017) en praktijk.
De eerste reactie op de tweede brief van 11 december aan ICG komt van een van de voormalige voorzitters (181226). Hij blijkt niet langer betrokken te zijn bij ICG. Op oudejaarsdag volgt een mail van het huidige ICG-bestuur (181231) waaruit blijkt dat de brief echt op inhoud is gelezen. In februari zal de ICG de brief in behandeling nemen.
Het is niet bekend hoe de kerkenraad gereageerd heeft op de voorgestelde werkwijze van ICG.
Acties kerkenraad Acties ICG Acties G1 en M1