November 2015
En weer een brief
In november verkeren G1 en G8 steeds meer in een niemandsland. Intussen is de kerkenraad wel druk met van alles. Buiten G1 om schrijft voormalig KR1 (151102) op verzoek van G9 en KR-P1 een brief aan de kerkenraad. In december bekent hij dit, na het eerst te ontwijken, in een gesprek met G1 en G8. De brief gaat namelijk over G1, ook dat erkent hij. Onbestaanbaar dat opnieuw iemand zomaar een brief over een ander schrijft, dat de kerkenraad zo’n brief accepteert. Alles zonder dat de betrokkene hier van weet, laat staan over wordt gehoord. De kerkenraad schendt hiermee opnieuw het ambtsgeheim, want dit hoort te beginnen bij het kerklid zélf. Deze brief wordt door de preses omarmd. Natuurlijk!
Onmacht van de kerkenraad – geen pastoraat
Op 12 november laat G9 (151112) weten dat de liturgiecommissie niet meer bestaat. Dit gegeven buit KR-P1 uit in het kerkblad in zijn dubbelrol als preses en als hoofdredacteur. Opnieuw schrijft hij ‘namens de kerkenraad’ in het kerkblad. Als het later toch wat minder goed uitkomt, blijkt G9 toch nog in de liturgiecommissie te zitten. Weinigen vragen zich af hoe het intussen G1 en G8 en hun gezin vergaat. Ook voor G5 geldt dat hij en zijn gezin eveneens een zware tijd doormaken.
Terwijl G1 en G8 terecht de kerkenraad verantwoordelijk houden voor het niet uitvoeren van besluiten, heeft dat helemaal geen prioriteit. De kerkenraad toont zich steeds onmachtiger in de houding tegenover de preses. G1 en G8 worden niet gesproken en niet gezien. Ze lijken daarmee ook definitief uit het hart van de kerkenraad te zijn weggevaagd.
Toch besluit de kerkenraad dat twee leden in gesprek zullen gaan met G1/G8 vanwege de brief van voormalig KR1. G1 en G8 verkeren echter in de veronderstelling dat ze antwoorden op hun twee brieven krijgen. De preses ervaart dit als gezichtsverlies, wellicht omdat er nu echt contact met G1 en G8 komt. Het gezichtsverlies wat dit in zijn ogen voor zijn vrouw en daarmee ook voor hem oplevert, kan hij niet accepteren. In een moderamenoverleg waar ikzelf niet bij aanwezig kan zijn, ziet hij zijn kans schoon. Hij schrijft een voorstel (151124) ‘namens moderamen’ aan de kerkenraad dat behandeld moet worden op de kerkenraadsvergadering van 30 november. Ik krijg dit stuk op 24 november onder ogen en dan is voor mij de maat vol.
De maat is vol
Opnieuw richt hij alle pijlen op G1 en in mindere mate alsnog op G5. De preses veroordeelt en veroordeelt en veroordeelt, maar slaat daarbij over dat híj degene is die elk gesprek met G1 weigert. Hij slaat over dat hij het is die elk besluit en elke afspraak die gericht is op herstel van verhoudingen blokkeert. Ik schrijf een lange mail (151124) aan KR6 en aan de scriba van de kerkenraad waarin ik mijn hart lucht. KR6 is de voorzitter van de gemandateerden die in de maanden hiervoor in gesprek waren met G1 en G8.
Ik benoem de kwalijke en schadelijke opstelling van de preses en zijn vrouw, die precies weet wat de kerkenraad bespreekt. Voor de uitwerking van dit alles op G1 en G8 vraag ik aandacht. KR6 komt vervolgens niet verder dan ‘wat lastig allemaal voor je, laten we er maar eens een keer over praten’. Hiermee slaat hij de gemeenteleden over. De scriba heeft nooit meer gereageerd op deze mail. Dat kon (of mocht) hij ook niet waarschijnlijk.
De bom gaat barsten
De mail is doorgestuurd aan andere kerkenraadsleden, want de eerstvolgende zondag spreken ze me er in positieve zin op aan. Ik zie het als een daad van inzicht en verzet van KR-S2.1 dat hij de mail heeft doorgestuurd. De sfeer is goed totdat de preses binnenkomt. KR-P1 geeft zoals gebruikelijk iedereen een hand, maar slaat mij over zonder me een blik waardig te gunnen. Dit is een oorlogsverklaring. De scriba zit die zondag ziek thuis, hij heeft de ‘oorlog al verloren’. Het is tevens het moment dat ik een vreemde vorm van medelijden voel ontstaan voor kerkenraadsleden.
Wat maken ze het zichzelf toch moeilijk door zich te laten manipuleren en dit niet de rug toe te keren en de preses een halt toe te roepen. Verwrongen verhoudingen, enorm oplopende spanningen onderling, een onveilige setting die goed functioneren in feite onmogelijk maakt. Ook de houding van de preses rond deze tijd spreekt boekdelen, je voelt dat er een bom gaat barsten. Misschien was dat ook wel nodig, of eigenlijk had dat misschien al veel eerder moeten gebeuren denk ik nu. Maar hoe, wanneer en waar valt de bom?
Avondmaal niet mogelijk
Op 28 november (151128) meldt G8 dat hij en G1 opnieuw niet aan het avondmaal kunnen deelnemen. Pas vele weken later, op 2 februari, reageert de scriba (160202) hierop dat het niet goed is dat op deze manier voor de gemeente duidelijk wordt dat er een conflict is en dat daarmee de eenheid niet wordt gediend. De kerkenraad gaat eraan voorbij dat G1 en G8 het niet meer kúnnen. Het idee dat de kerkenraad het druk heeft met de ‘kwestie G1’ leeft nog steeds. Inmiddels mag toch duidelijk zijn dat iemand anders graag in de aandacht staat. Er is helemaal geen tijd om aan G1 en G8 te denken.
Acties kerkenraad Gezamenlijke acties Acties kerkleden
| 151102 – Brief van KR1 aan kerkenraad | ||
| 151106 – KR-S2.1 meldt aan G1 dat hij de brief van 17 oktober zal beantwoorden (Dit gebeurt niet). | ||
| 151112: G9 schrijft dat de liturgiecommissie niet meer bestaat | ||
| 151124 – M1 maakt bezwaar tegen handelen preses+moderamen bij KR6 en scriba | ||
| 151128 – G8, afmelding Avondmaal |