Januari 2017
Voorafgaand aan het gesprek
Begin januari ontvangen G1 en G8 ineens weer een mail van KR15 (170102). Hij onderstreept dat het belangrijk is zaken uit te spreken. Daarnaast geeft hij aan dat naar elkaar luisteren van groot belang is. Dit met het oog op het komende gesprek met de kerkenraad. In de aanloop naar dat gesprek loopt helaas opnieuw het nodige mis. Ondanks de afspraak om niet buiten elkaar om de voorzitter te informeren, doet KR-P2 dit toch.
Voorafgaand aan het gesprek stuurt hij de voorzitter ongevraagd een aantal stukken toe. Gelukkig grijpt de voorzitter in en stelt hij ons hiervan keurig op de hoogte. Wij bereiden ons intussen voor op het gesprek. We hopen de harten te kunnen bereiken, want het gaat ons om de erkenning voor het geschonden vertrouwen. En, over ons geloofsleven dat zwaar onder druk is komen te staan door de handelwijze van de kerkenraad. Als de kerkenraad zich vanaf nu voluit betrouwbaar opstelt, is het (ook) volgens ons overbodig om alles grondig uit te zoeken. Een gemeende erkenning en een daaruit voortvloeiende betrouwbare opstelling van de kerkenraad mogen we nu echter wel verwachten. Later wordt onze wens tegen ons gebruikt. De visitatoren verwijten ons dat we met onze wens om harten te bereiken een veel te zware claim hebben neergelegd.
Een invulling van het excuus is ook nodig. We willen in het gesprek de kerkenraad vragen om helder en concreet aan te geven wat de plannen zijn van de kerkenraad. Hoe men er aan wil werken ons onze plekken in de gemeente weer terug te geven. Daarnaast willen we ook graag weten wat de kerkenraad dwars zit inzake ons handelen. We horen daar vanuit de gemeente veel over, maar tot op heden niet rechtstreeks van de kerkenraad. We zijn van harte bereid ons voor ons eigen handelen te verantwoorden.
Gesprek met de kerkenraad – alleen procedures?
Het gesprek op 19 januari zie ik nog steeds als een hoogtepunt in de verdere woestijntocht die we hebben afgelegd. In het gesprek luisteren diverse kerkenraadsleden oprecht naar ons. Dat blijkt uit de vragen die enkele leden aan ons stellen. Het is tegelijk schrijnend te moeten constateren hoe weinig de kerkenraadsleden weten! De werkwijze waarvan de kerkenraad al in 2015 aangaf dat deze ongewenst is, blijkt nog onveranderd te zijn. Slechts twee leden van de kerkenraad zijn met deze kwestie belast. Het is duidelijk dat dit voor heel veel ruis zorgt, want wie vertegenwoordigt dan onze stem in de kerkenraad? Hoe vindt dan afgewogen en zorgvuldige besluitvorming plaats door de hele kerkenraad? Later geeft de voormalige wijkouderling van G1/G8 aan het als een wonder te beschouwen dat zij nog steeds verzoening nastreven.
Het gesprek wordt door alle aanwezigen erkend als de eerste stappen op weg naar verzoening. Op die wijze wordt er dan ook voor gedankt.
Het is vreemd dat KR13 meteen afbreuk doet aan het gemaakte excuus. Hij zegt nu dat de kerkenraad uitsluitend excuus maakt voor het procedurele gedeelte van de afgelopen jaren. Volgens mij vormt dat een forse tegenstelling met de inhoud van de excuusbrief. Achteraf durf ik dit te bestempelen als het bagatelliseren van het leed dat dit gezin is aangedaan. Nog steeds is KR13 uit op een ‘snelle oplossing’, waarbij het kennelijk nodig is het excuus zo klein mogelijk te maken. Alsof het over regeltjes zou gaan.
M3 spreekt meerdere keren over de angst die er is vanwege ‘de andere partij’. Hiermee laat hij zien dat de kwestie nog steeds als ‘persoonlijk conflict’ wordt beschouwd. Hij wil voorkomen dat die andere partij een aanleiding ziet om alsnog onrust in de gemeente te brengen. Is de angst voor wat KR-P1 kan aanrichten nog steeds zo groot?
Afloop van het gesprek
Aan het eind van het gesprek vragen G1/G8 of er punten zijn waarop zij excuses moeten maken. Het blijft stil, dus die zijn er niet. G1 geeft aan dat zij al in januari 2015 excuus heeft gemaakt. Werkelijk niemand blijkt hiervan op de hoogte te zijn. Dit excuus is dus zorgvuldig achtergehouden.
Er wordt afgesproken dat het verslag zo snel mogelijk zal worden toegestuurd aan de betrokkenen. Daarna zal KR13 in overleg met G1, G8 en mij een stukje voor het kerkblad schrijven. Hij zal daartoe in de week die volgt een afspraak maken. Er wordt een voorzichtige tijdlijn uitgezet en er kan misschien al over 4 tot 6 weken een dienst van verootmoediging worden gehouden.
Het gesprek loopt een beetje vreemd af, want de preses, KR-P2, weigert om ons na afloop de hand te geven. Een andere ouderling, KR24, vindt het nodig om te zeggen dat de boeken nu zo snel mogelijk gesloten moeten worden. Want, zo zegt hij: ‘wat hebben jullie een verdriet over de gemeente gebracht’. Op geen enkele manier geeft hij blijk van besef over wat de kerkenraad heeft veroorzaakt. We zijn er dus nog lang niet. En, we zijn er tot op de dag van vandaag (augustus 2019) nog steeds niet. Toch zijn we blij met het gesprek.
We zijn blij omdat we voor het eerst in enkele jaren oprechte vragen hebben gekregen. We zijn blij omdat er een veilige sfeer was. Het is na enkele jaren van alleen maar afwijzingen en negeren een verademing elkaar te ontmoeten. Dat stemt blij. Zelfs het kleine beetje erkenning, dat blijkt uit de vragen, is bijna genoeg. Ook zal het pastoraat worden opgepakt. En dat maakt dankbaar. En als je dan de verwachting hebt dat binnen enkele maanden voorgaande berichten gerectificeerd zijn, dan geeft dat goede hoop.
Geen pastoraat
Op aandringen van mij en vanwege het sprankje hoop door 19 januari, neemt G1 als muzikant deel aan de dienst. Ook haar kinderen doen mee. Het geeft tranen van geluk en dankbaarheid. Maar dan volgen er weken van stilte voor hen. G1 en G8 verdwijnen weer in een niemandsland. Juist nu de noodzaak toch echt duidelijk zou moeten zijn, komt er geen enkele ambtsdrager op bezoek. Harten bereikt? Nee, duidelijk niet. Stilte en afstand terwijl men weet dat er verdriet is en er derhalve pastoraat nodig is. En naar de gemeente toe steeds (s)preken over ‘pastoraat’, hier gaat duidelijk iets mis. Als vertrouwen moet worden herwonnen, is het heel belangrijk om betrouwbaar te zijn. Maar ondanks 19 januari blijkt dat de verdere omgang met G1/G8 geen prioriteit heeft voor de kerkenraad. Het gaat dan ook al snel mis met dit gezin, maar deze keer ook met mij.
Acties kerkenraad Gezamenlijke acties Acties kerkleden
| 170102 – KR15 stuurt bericht aan G1 en G8 | ||
| 170116: de preses stuurt berichten en input aan de voorzitter |